Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

postanowił ówczesny starosta bobrujski, Piotr Tryzna,
sprowadzić Jezuitów. Mianowany wojewodą parnawskim
zapisał dnia 2 grudnia 1623 r. zakonowi 2 500 złp. na wsi
Kisielewicze. Wieś ta należała do posiadłości kasztelana
połockiego,
Mikołaja Bogusława Zenowicza, który oddał ją w
zastaw jakiemuś heretykowi. Tryzna umówił się z Zenowiczem
i spłacił jego dług wierzycielowi, następnie przekazał
Kisielewicze Jezuitom nieświeskim, na cele utrzymania
misjonarzy w Bobrujsku. Zenowicz, któremu przysługiwało
prawo wykupienia zastawu z rąk Jezuitów, przez wypłacenie
zapisanej im przez Tryznę sumy 2500 złp., nosił się z
zamiarem pozostawienia wsi w posiadaniu Jezuitów, na co
obiecał wydać odpowiedni dokument. Ale w bitwie pod
Chocimem poniósł dnia 7 września 1621 r. ciężką ranę,
wskutek której w kilka dni potem zmarł w obozie. l ) Ponieważ
nikt ze spadkobierców Zenowicza nie spieszył się z wykupem
wsi, Jezuici nieświescy używali dochodów z niej, wynoszących
290 złp. rocznie, na urządzenie misyj w Bobrujsku i okolicy. 2 )
W lipcu 1623 r. wysłał rektor Alandus do Bobrujska księży,
Jakóba Różnowolskiego i Rafała Kłosowskiego. Przyjęci
gościnnie przez wojewodę Tryznę, zamieszkali na jego
dworze. Katechizacja wśród mieszczan i w pobliskich wsiach
wydała odrazu, znaczne owoce. Ludność poczęła garnąć się do
Sakramentów św., przeszło 20 schizmatyków pojednało się z
Kościołem, uzdrowiono wiele małżeństw. W 1624 r. do
prowizorycznie urządzonego kościółka św. Piotra Apostoła,
wprowadzono uroczyście, przy licznym udziale szlachty
mińskiej, relikwje św. Tymoteusza Męczennika. 3 ) Dorywcza
praca misyjna trwała pięć lat, a jej owocność skłoniła Tryznę
do założenia stałej placówki jezuickiej w Bobrujsku. Na swym
własnym placu, obok zamku królewskiego, powiększonym
darowizną, uskutecznioną przez Zygmunta III, na prośbę syna
wojewody, starosty bobrujskiego, Piotra Kazimierza Tryzny,
wybudowano rezydencję, w której już od 1628 r. zamieszkali
na stałe misjonarze, podlegli rektorowi nieświeskiemu.
87