Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

modłach z innymi i ponownie, gruntownie a
szczegółowo zbadaliśmy i poważnie przemyśleliśmy
całą sprawę. Wziąwszy pod uwagę zeznania około
trzystu świadków, którzy przesłuchani według form
prawnych, w procesach tak zwykłych, jak i
apostolskich, złożyli świadectwo o męczeństwie, jego
przyczynach i wytrwaniu Sługi Bożego w wyznaniu
wiary aż do końca — doszliśmy do przekonania, że
wszyscy ci świadkowie, zeznający ze słyszenia,
wyjąwszy jednego i drugiego naocznego widza
męczeństwa — dają moralną pewność, wobec której
jeśli nie wręcz niemożliwym, to w każdym razie
nieroztropnym byłby sąd przeciwny — opierając się też
na opinji konsultorów i kardynałów tworzących Św.
Kongregację Obrzędów i wezwawszy ponownie gorąco
we Mszy św. oświecenia od Boga — wydajemy dekret,
w którym stwierdzamy i ogłaszamy, że męczeństwo i
przyczyna męczeństwa Wielebnego Sługi Bożego
Andrzeja Boboli kapłana profesa Towarzystwa
Jezusowego jest udowodnione, wobec czego
bezpiecznie można przystąpić do dalszych
1 ) S. R. C. 1827, Informatio cum Summario super signis, Lit. B, str.
III—IV. 2) S. R. C. 1827, Informatio cum Sum. super signis, str. I.
3 ) S. R. C. 1827, Consilium novum medico-phisicum, quod... exaravit
Marcus Angelus Marcangeli, str. 1—14.
4 ) Azevedo, SS. D. N. Benedicti XIV doctrina, T. II, str. 276—277; S.
R. C. 1827, Informatio, Lit. A, str. II—III. Hist. Coll. Pinsc. 1755, A. S. I.
Lith. 51, k. 63 v.
prac, mianowicie do omówienia i zatwierdzenia
czterech cudów według dekretu generalnego,
ogłoszonego dnia 23 kwietnia 1741 r. i wyrażonego w
odpowiedzi naszej, wydanej dnia 22 maja 1749 r.”
8. — Uroczysty ten dekret, którym Benedykt XIV uznał,
że Sługa Boży poniósł śmierć za wiarę i zaliczył go w poczet
Męczenników Kościoła wojującego, zamyka pierwszy etap,
jaki sprawa Boboli ukończyła w drodze do wyniesienia go na
ołtarze. Normalnie deklaracja męczeństwa łączy się z
207