Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

Corradino. Polona seu Luceoriensis Beatificationis seu Declarationis Martyrii
Ven. Servi Dei Andreae Bobola Sacerdotis Professi S. I., Romae 1728.
2 ) Animadversiones R-mi Fidei Promotoris super dubio: An sit
signanda Commisio Introductionis Causae. S. R. C. 1728, str. 1—4.
3 ) Responsio facti et iuris ad animadv. R. Fidei Promotoris, S. R. C.
1728, str. 1—26.
4 ) S. R. C. 1827, Responsio ad novas et novissimas animadv. Fidei
Promotoris, str. 1—5.
ozdobił go wieniec uwity z purpurowych róż męczeństwa!” 1 )
Niejedna jeszcze wiosna miała upłynąć, nim te zbożne
życzenia się spełniły.
Komisja Kongregacji, zbadawszy piński proces „de non
cultu”, uznała go za formalny i zatwierdziła 18 lipca 1729 r., a
30 lipca przesłała na ręce biskupów Rupniewskiego i
wileńskiego Michała Zienkowicza t. zw. „Litterae
remissoriales”, z poleceniem przeprowadzenia w Pińsku i
Wilnie zwyczajnego, formalnego procesu apostolskiego, co do
życia i męczeństwa Sługi Bożego, oraz cudów i łask jego
pośrednictwu przypisywanych. Wnet zmarł Gizbert-Studnicki a
obowiązki jego przejął jezuita, Filip Stolzen. W kraju
prokuratorami byli w procesie łuckim rektor kolegjum w
Nieświeżu, Mikołaj Czarżasty, a w procesie wileńskim ks.
Wojciech Mazurkiewicz. Obydwaj działali z wielką energją i
umiłowaniem zleconej im sprawy. 2 )
2. — Obfitująca w opady atmosferyczne i odwilże zima
oraz roztopy z wiosną 1730 r., które dotkliwie dawały się odczuć
na Polesiu, uniemożliwiały komunikację i przyjazd komisarzy
apostolskich z Łucka do Pińska. W ostateczności wynajął rektor
piński Kazimierz Brzozowski trzynaście wielkich łodzi,
poprowadził je aż do miejscowości Kołki, gdzie całą komisję
usadowił na łodziach i drogą wodną sprowadził ją do Pińska,
ostatniego dnia kwietnia. Nad brzegiem Piny powitało
wyczekiwanych gości całe kolegjum, skąd wśród dźwięków
kapeli, bicia dzwonów i huku armat wprowadzono ich do
kościoła, gdzie jeden z jezuitów pińskich wygłosił
okolicznościowe przemówienie a uczniowie przywitali gości
deklamacjami. Komisja, złożona z biskupa Rupniewskiego,
192