Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

ślubów utrudni sobie możność opuszczenia zakonu, 4 ) odebrał
Bartilius odpowiedź twierdzącą, wobec czego zreferował
sprawę prowincjałowi, który polecił Bobolę dopuścić do
złożenia ślubów. Doniosły ten fakt w życiu Andrzeja
poprzedziły kilkodniowe rekolekcje. Wreszcie dnia 31 lipca
1613 r., podczas Mszy św., odprawionej przez rektora a
zarazem mistrza nowicjuszów, Bartiliusa, związał się na
zawsze z zakonem przez złożenie ślubów ubóstwa, czystości
1
) Historia Domus Probationis Vilnensis S. I. 1611, A. S. I. Lith. 38,
k. 65—66.
2
) Rostowski-Martinov, Lituanicarum, str. 280,443; Brzozowski, Pars
I, n. III, lit. I.
3
) Wall Tomasz ks. T. J., Mathiae Casimiri Sarbiewski e societate
Iesu, Poloni, Poemata omnia, Staraviesiae 1892. Wstęp str. VII; Załęski,
Jezuici, T. II, str. 708.
4
) De examine eorum, qui biennio absoluto in Scholasticos
approbatos admittuntur, Regulae. S. I., str. 131—132.
i posłuszeństwa. 1 ) W tym samym dniu wpisał własnoręcznie
do osobnej księgi następujące oświadczenie: „Ja Andrzej
Bobola, wyegzaminowany w określonych czasach, złożyłem
śluby scholastyków aprobowanych, według formuły przyjętej
w Towarzystwie, dnia 31 lipca 1613 r., podczas Mszy św.
odprawionej przez rektora domu nowicjatu w Wilnie, W. ks.
Wawrzyńca Bartiliusa — przyczem jasno zdaję sobie sprawę z
tego, że w słowach: przyrzekam wstąpić i t. d. — zawiera się
czwarty ślub, którym się zobowiązałem do przyjęcia
jakiegokolwiek stopnia, czyto koadjutora, czy też profesa,
według tego, co O. Generał uzna za bardziej odpowiednie dla
służby Bogu.” 2 )
Od tej chwili stał się Andrzej t. zw. w terminologji
zakonu scholastykiem aprobowanym, któryto tytuł przysługuje
wszystkim oddającym się studjom Jezuitom, aż do dnia
złożenia ostatnich uroczystych ślubów, po święceniach i
ukończonych studjach.
1 ) Generał zakonu Mutius Vitelleschi zarządził dnia 25 maja 1619 r.,
że śluby należy składać dopiero po upływie dwu lat i jednego dnia od
49