Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

1 ) Rostowski, Lituanicarum, str. 389.
2 ) Historia Collegii Pinscensis S. I. 1663 w S. R. C. 1745,
Summarium additionale, n. l, str. 194—195.
3 ) „dumque coronidem dextra Artificis muro imponere satagit,
sinistra sors eam fornicibus, cubiculisque, una cum Refectorio et tertia
contignatione, intra muros mediam ad terram prosternit”. Hist. Coll. Pinsc. S.
I. 1671, S. R. C. 1745, Sum. addit. n. 2, str. 195—196. Błędnie to miejsce
tłumaczy Czermiński, str. 113; Rocci, str. 110.
4 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 4, str. 36—40, § 20—44.
5 ) Tamże, Sum. n. 3, str. 25, § 36; n. 4, str. 36, § 25—29.
6 ) Brzozowski, Compendium vitae, Cz. II, n. 13; Załęski, Jezuici, T.
IV, Cz. III, str. 1371; S. R. C. 1739, Sum. n. 4, str. 45, § 79.
jego poszedł w 1680 r. Kopeć. 1 ) Żywą też była przez czas
jakiś pamięć „duszochwata” u ludu pińskiego, ale i ta zanikała,
w miarę, jak wymierali bezpośredni, naoczni. świadkowie jego
prac apostolskich i bohaterskiego zgonu. Zdawało się, że imię
Męczennika skazane już było na wieczną niepamięć, świetlaną
jego postać coraz bardziej przesłaniały mroki tak niedalekiej
zresztą przeszłości, mroki, w których zatonęły, może
bezpowrotnie, nazwiska tylu współczesnych mu bohaterów
Kościoła, Zakonu i Ojczyzny.
l ) Wolff, Senatorowie i dygnitarze, str. 47, 67, 210, 303.
150