Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

zakończył biskup Zienkowicz temi słowy:
„Dołączam moją osobistą, i całej mojej diecezji
pokorną prośbę, ażeby Eminencje Wasze, zważywszy
wartość świadectw, pochodzących z ust nietylko ludzi
pospolitych ale też i książąt, zbadawszy oczywiste
znaki z nieba, dowodzące świętości i męczeństwa Sługi
Bożego i przekonawszy się o powszechnej czci, jaką
ludność go otacza, nazywając go świętym i za takiego
go uważając, ażeby Eminencje Wasze łaskawie
zechciały przyspieszyć jego beatyfikację, względnie
uznanie jego męczeństwa dla radości tego katolickiego
państwa, wyczekującego i upraszającego o tę łaskę”!.
Tej samej mniej więcej treści suplikę wystosował 6 lipca
1733 r. do papieża Klemensa XII prymas Polski Teodor
Potocki jako „interrex” w imieniu rządu i ludności Rzpltej.
Stolzen, prokurator beatyfikacji z ramienia zakonu, zajął
się drukiem aktów procesów apostolskich, by ich egzemplarze
przedłożyć członkom Kongregacji. Zainteresowanie sprawą
Boboli było w Rzymie bardzo wielkie, dzięki czemu w
działalności swej doznawał Stolzen wszędzie życzliwego
poparcia i licznych udogodnień. Zarząd drukarni Kamery
Apostolskiej obniżył nawet koszta druku poniżej
1 ) Niesiecki, Insygnia, T. I, Lwów 1728, str. 109—113.
2 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 2, str. 17—21, § 14—23.
3 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 3, str. 30—32, § 71—78.
4 ) Literae responsivae DD. Iudicum pro Processu Vilnensi
delegatorum, S. R. C. 1739, Sum. n. 7, str. 249—254, § 18—27.
5 ) Hist. Coll. Pinsc. 1733, oraz Diarium concernentium V. P. Andr.
Bobola, k. 21.
wymaganej taksy, by ze swej strony przyczynić się w ten
sposób do przyspieszenia beatyfikacji, głośnego już wówczas
w Rzymie, Męczennika-Polaka. 1 ) Druk trwał cały rok, tak że
dopiero w styczniu 1736 r. doręczono go kardynałom. 2 )
Olbrzymi ten foljał liczył 333 str. druku. We wstępie
umieszczono życiorys Sługi Bożego, (nie wolny jednak od
błędów rzeczowych), rozprawę o jego cnotach, męczeństwie i
198