Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

wileński Ancuta, kasztelan brzeski Renald Sadowski,
starosta miński Zawisza i inni ustawicznie
1
) Dla pamięci, co się którego roku działo, Przeździecki, Podole, str.
96—112.
2
) Informatio ratione inventi Corporis.
3
) Spotkanie Wiśniowieckiego z żoną nastąpiło dopiero w 1716 r. po
jego powrocie z Wrocławia.
4
) S. R. C. 1739, Sum. n. 7, str. 146—149, 155, § 5, 10, 13, 15, 21,
29, 64.
bywali u grobu. 1 ) Po skończonej kadencji trybunału, rozjechali
się do swych siedzib, uwożąc z Pińska wiadomości o
nadzwyczajnych zdarzeniach i łaskach, dziejących się za
wstawiennictwem Boboli i opowiadając je innym, przyczyniali
się do rozszerzenia jego kultu. Odpowiednio do rozrostu kultu
mnożyły się cuda i łaski, jakie na czcicieli Męczennika
spływały.
Jeszcze podczas sesji trybunału w Pińsku, pisarz grodzki
województwa nowogródzkiego, Kazimierz Władysław
Kondratowicz, po modlitwie u grobu Boboli, uleczony został
od bolesnego kamienia w pęcherzu a pisarz W. Ks. Lit.
kanonik wileński Karol Pancerzyński, dzięki jego
wstawiennictwu, szybko powstał z śmiertelnej choroby. Jemu
też zawdzięczała starościna żmudzka, Hrehorowa, księżna
Ogińska, pomyślny wyrok trybunału w sprawie, którą
powszechnie uważano za straconą. Podkomorzyna pińska
Giedroyciowa doniosła 15 stycznia 1711 r. o dwu wielkich
łaskach, jakich od Boboli doznał jej krewny, Antoni
Ciechanowicz. Podczaszyna Witebska Barbara Krzeczetowska
z powodu zabicia kilku żołnierzy rosyjskich przez jej
poddanych, została pozbawiona posiadłości i osadzona w
więzieniu. Kiedy wszelkie kroki, podjęte przez ludzi
wpływowych w celu jej uwolnienia okazały się bezowocne,
Krzeczetowska zwróciła się do Boboli i wraz z wolnością
odzyskała swe mienie. 2 ) Wojewoda podlaski, hetman polny
kor. Mateusz Stanisław Rzewuski, który za pośrednictwem
Męczennika powrócił do zdrowia z nieuleczalnej choroby,
nadesłał 27 lutego 1711 r. do kolegjum pińskiego list
165