Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

w zimie, gdy zamarznięte bagna ułatwiały dostęp, a zwłaszcza
w czasie sejmiku, urządzanego w Pińsku z końcem stycznia i w
początkach lutego, natłok ludzi był tak liczny, że krypta nie
mogła ich pomieścić, gdy zaś zastali ją zamkniętą, klękali i
modlili się przy jej okienkach. 1 ) Przy trumnie składali
pielgrzymi dziękczynne wota a do księży opiekujących się
grobem, zgłaszali się wszelkiego stanu ludzie duchowni i
świeccy, lud wiejski, mieszczanie, szlachta i magnaci, prosząc
o wpisanie do przeznaczonej na ten cel księgi łask, jakich
doznali. 2 ) Wśród czcicieli Boboli wyróżniali się liczni
możnowładcy. W grudniu 1721 r. przyszli odwiedzić grób z
żonami swemi i całym dworem kanclerz W. Ks. Lit.
Wiśniowiecki, wojewoda połocki Stanisław Dönhoff,
wojewoda trocki Ogiński, hetman lit.
1 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 6, str. 84—103; str. 94, § 71.
2 ) Tamże, str. 93—94, § 64—69. Z księgi tej zostało w A. S. I.
zaledwie kilka kart.
wojewoda wileński Pociej i starosta żmudzki Zaranek. 1 ) W
orszaku ich znajdował się luteranin, generał wojsk
królewskich, Kazimierz Putkamer, który wiedziony
ciekawością zstępował do krypty, ale nagle na schodach oślepł.
Wyprowadzony na dziedziniec, odzyskał wzrok i pod
wpływem tego nadzwyczajnego zdarzenia, wyrzekł się 19
stycznia 1728 roku w Brześciu herezji i przeszedł na
katolicyzm. 2 ) Wszystkich czcicieli Boboli ożywiało jedno
gorące pragnienie: ujrzenia go jak najprędzej w aureoli
Świętych na ołtarzu.
Gdy na stolicy Piotrowej zasiadł Benedykt XIII, złożono
u jego tronu nową paczkę suplik o przyspieszenie beatyfikacji.
Uczucia narodu w krótkich ale treściwych słowach przedstawił
w swym liście z 20 marca 1726 r. król August II:
Chociaż Świątobliwość Wasza wystarczająco
jest poinformowana o chwalebnem męczeństwie,
cnotach i cudach, jakiemi Wielebny Sługa Boży
185