Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

stronnictwa, przyczem pogodził się z Sapiehami, kosztem
zrzeczenia się buławy wielkiej i godności wojewody
wileńskiego. Siłą rzeczy musiał on teraz zwrócić oręż przeciw
swym dawnym towarzyszom broni, wojskom rosyjskim Piotra
W. Powróciwszy od króla Stanisława z Malborga, osiadł on z
końcem 1708 r. w Albrychtowie pod Pińskiem.
Wnet jednak pomściła się na księciu zmiana orjentacji
politycznej. Piotr W., występujący w obronie Augusta
Saskiego, zadał Karolowi XII pod Połtawą (8. VII. 1709)
stanowczą klęskę. Wskutek tego sprawa Leszczyńskiego,
opartego głównie o potęgę szwedzką upadła, August II wrócił
do Polski a wojna rozgorzała na nowo. Wiśniowiecki
pośpieszył znów do obozu, ale już dnia 8 września 1709 r.
dostał się w Skoromachach pod Sokalem do niewoli rosyjskiej.
Los księcia podzielił jego kapelan nadworny jezuita Andrzej
Narewicz, unicki biskup łucko-włodzimierski Djonizy Dymitr
Zabokrzycki, późniejszy biskup smoleński Bogusław
Gosiewski, pułkownik Pilchowski i kilku dworzan. Przez
Połonne i Kijów przewieźli Rosjanie więźniów do Moskwy a
wreszcie 19 grudnia 1709 r. osadzili ich w Głuchowie,
twierdzy kozackiej nad Dnieprem. 1 ) Na miejscu rozdzielono
więźniów, Wiśnipwiecki z niektórymi dworzanami i
pułkownikiem Pilchowskim otrzymał stosunkowo wygodną
kwaterę. Komendę, nad dobrze obwarowaną twierdzą,
sprawował Izmael a strzegły jej gęsto rozstawione straże i
konne patrole, krążące ustawicznie wkoło. O wydostaniu się z
niej trudno było myśleć, pobyt zaś w niewoli rosyjskiej groził
utratą życia a przynajmniej zdrowia z powodu niedostatków,
jakich więźniowie doznawali. W skrajnej
1 ) „Dla pamięci, co się którego roku działo”, Dziennik ks. Michała
Wiśniowieckiego, wydał Przeździecki, Podole, Wołyń, Ukraina, T. I, str.
96—112; Historia Collegii Pinscensis S. I. 1709, A. S. I. Lith. 45, k. 65.
nędzy zmarł w Rosji, wywieziony w 1707 r. przez generała
Ranne, arcybiskup lwowski Konstanty Zieliński, podobnie
marnie skończył w 1714r., wywieziony współcześnie z
Wiśniowieckim za przyjęcie unji, biskup Zabokrzycki, 1 ) oraz
zesłany na Sybir generał artylerji W. Ks. Lit. Kazimierz
160