Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

1 ) Protokół wizyty znajdujący się w APMP opublikował Czermiński,
str. 235—236, 244.
2 ) Boudou, Stolica św., T. II, str. 103.
W myśl ukazu z 27 października 1864 r., w nocy z 27 na
28 listopada t. r., wydalono z Połocka Dominikanów, 1 ) a
kościół parafjalny, wraz z ciałem Męczennika przeszedł pod
zarząd kapłanów świeckich. Opiekował się nim najpierw
kapelan szkoły kadetów, ks. Wanicki, później kapelan
gimnazjum wojskowego w Połocku, równocześnie proboszcz
kościoła podominikańskiego, ks. Karol Sienicki. 2 ) Za rządów
Sienickiego przyjechała z Petersburga w 1866 r. specjalna
komisja, w celu zbadania ciała Błogosławionego, któremu i
schizmatycy cześć oddawali, ku wielkiemu niezadowoleniu
rządu. Komisarze weszli z Sienickim do kościoła i stanąwszy
przed sarkofagiem, pozwalali sobie na płaskie dowcipy, na
temat „polskich metod wyrabiania świętych”. Wtem ze
sklepienia spadła cegła i zraniła jednego z komisarzy w głowę,
powodując przerażenie komisji i spóźnioną nieco refleksję, że
„ze Świętymi niema żartów”. Wobec tego komisja uznała swą
pracę za skończoną i obandażowawszy rannego chustką,
ofiarowaną przez ks. Sienickiego, opuściła Kościół. 3 )
W lecie 1895 r. wizytował kościół parafjalny w Połocku
biskup sufragan mohylewski, Franciszek Albin Symon. Dla
nieznanych powodów nie mógł on wówczas odbyć kanonicznej
rewizji ciała Błogosławionego. By tę sprawę przeprowadzić,
przybył on specjalnie do Połocka w 1896 r. i dokonał tego aktu
19 lipca, w obecności administratora kościoła, ks. Antoniego
Wojewódzkiego, jego wikarjusza, ks. Ignacego Rudego, oraz
dziekanów: witebskiego, ks. Benedykta Andruszkiewicza,
zabielskiego, ks. Wacława Merkla, horbaczewskiego, ks.
Józefa Hurki i sekretarza komisji, ks. Augusta Łosińskiego.
Przy tej sposobności odczyszczono starannie ciało, przebrano
je w nowe szaty, stare zaś szaty, jak również świeżo wyjętą z
ciała część kości z kręgosłupa, zabrał biskup na relikwje,
przeznaczone dla czcicieli Męczennika i dla kościołów. 4 )
1 ) Boudou, Stolica św., T. II, str. 271—281.
243