Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

trzy córki i czterech a może pięciu synów.
W sześćdziesiątym roku życia, dnia 5 grudnia 1605 r.
zamknął Jan swe oczy na zawsze. Pochowano go w kościele
parafjalnym w Dobrowodzie a syn jego Jakób, dla
uwiecznienia pamięci swego ojca, polecił w ścianie nawy
głównej kościoła w Dobrowodzie, po stronie ewangelji między
dwoma arkadami ustawić na kolumnie gipsowy biust Jana a
poniżej wmurować marmurową tablicę, ozdobioną godłem
Leliwa i odpowiednim napisem. Pomnik ten znajduje się
jeszcze obecnie na swojem, dawnem miejscu. 6 ) W tym kościele
w posadzce, w miejscu,
1 ) Akta konsystorza Sandom., str. 1597.
2 ) Wiśniewski, Hist opis kościołów, str. 73, 77.
3 ) Paprocki, Herby, str. 287; Niesiecki, Korona, T. II, str. 43.
4 ) Pawiński, Małopolska, T. IV, str. 177.
5 ) Niesiecki, Korona, T. I, str. 112.
6 ) Wiadomość tę oraz tekst napisu zawdzięczamy łaskawości ks.
Antoniego Garczarczyka, proboszcza w Dobrowodzie. Napis brzmi: „D. O.
M. Bobola de Magna et Parva Piasek. Hic iacet Joannes, cuius spiritus
aeterna iam vescitur aura. Vir divis gratus, mortalibus carus omnibus, aequus,
huic quisquis transis aeternum vive praecare. Vixit annos 60. Moritur 5
Decembris 1605. Jacobus Bobola subdapifer Sanoc. filius parenti
desideratissimo amoris ergo erexit.”
gdzie dziś widnieje ambona, znajdował się sporych rozmiarów
marmur z godłem Leliwa i Ostoja i napisem. 1 ) Obecnie leży on
w dzwonnicy.
Anna, najstarsza córka Jana i Urszuli Dmosickiej,
spędziła swą młodość w domu babki swej Elżbiety z
Wielopolskich. 2) Poślubiła ona, owdowiałego po śmierci
Korycińskiej, Tomasza z Kowalkowej Kowalkowskiego h.
Godziemba 3 ) i wraz z nim osiadła w Busku. Tomasz był
synem Melchjora i Katarzyny de Radomino i dziedziczył
Zbludowicze (par. Chotel Zielony, pow. Wiślica). 4 ) Piastował
on liczne urzędy. Najpierw był wicestarostą i sędzią grodzkim
w Korczynie, następnie generalnym pisarzem ziemi
sandomierskiej i sędzią kapturowym w 1632 r. 5 ) Małżeństwo to
pozostawiło dwie córki, z których Anna wyszła za Jana
Mokrskiego a druga za sędziego ziemskiego sanockiego,
319