Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

wileńskie wydanie kazania Bembusa, wykonał wileński artysta
Jan Engelhardt, 1 ) zapewne na żądanie biskupa Wołłowicza,
który spowodował i sfinansował drugie wydanie kazania
Bambusa.
Jan, drugi syn Krzysztofa i Elżbiety z Wielopolskich,
urodził się w 1545 r. Posiadał on w 1578 r. część wsi Winiary
Większe, (pow. Sandomierz); dział jego obejmował pół łana,
jednego kmiecia i dwu zagrodników. 2 ) W 1594 r. jako
podkomorzy sandomierski, otrzymał wójtostwo w Pawłowie,
wsi, należącej do Benedyktynów Świętokrzyskich (pow.
Sandomierz), w nagrodę zasług im wyświadczonych. 3 ) W
imieniu brata swego Andrzeja podkomorzego kor. pełnił on
funkcje namiestnika w parafji Dobrowoda. W tym charakterze
stawał w konsystorzu sandomierskim w 1595 r., w sprawie
dziesięciny, należnej plebanowi sandomierskiemu, ks.
1 ) Zieliński Józef, Jan Engelhardt wileński i Jan Engelhardt
wrocławski medaljerzy z XVII wieku, Wiadomości numizmatycznoarcheologiczne,
Kraków 1902, T. IV, kol. 143—146; Gumowski Marjan,
Wileńska szkoła medalierska w XVI i XVII wieku, Ateneum Wileńskie,
Wilno 1929, R. VI, z. 1—2, str. 80—81.
2 ) Pawiński, Małopolska, T. IV, str. 177.
3 ) Gacki, Benedyktyński klasztor św. Krzyża na Łysej Górze, str.
257; Zarewicz, Op. cit., str. 7.
Cichockiemu. 1 ) W tymże roku asystował 11 czerwca ks.
Wojciechowi Chotelskiemu, mianowanemu przez biskupa
krakowskiego, kard. Jerzego Radziwiłła, proboszczem parafji
Dobrowoda, przy jej objęciu, a w 1602 r. był 22 października
obecny przy spisaniu posiadłości plebana dobrowodzkiego. 2 )
Ożenił się z Urszulą Dmosicką z Winiar. Jan Dmosicki
h. Ostoja 3 ) dziedziczył w 1578 r. Winiary Mniejsze (par. św.
Trójcy) i część Winiar Większych (par. Zawichost, pow.
Sandomierz). 4 ) Urszula w posagu otrzymała część Winiar
Większych. Z tego małżeństwa pozostało potomstwo. Według
Niesieckiego 5 ) „Jan... krom Anny... trzech synów spłodził:
Kaspra... Sebastjana... i Jakóba”. W rzeczywistości Jan miał
318