Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

apostolskiego. Następnie poszedł do pałacu sekretarza kościoła na
Lateranie i zawezwawszy prefekta Kongregacji św. Obrzędów,
Alojzego Lambruschini, referenta sprawy beatyfikacji Boboli
Ludwika Altieri, promotora Wiary św., Andrzeja Marja Frattini,
oraz prosekretarza Gigli, oświadczył im uroczyście, że za zupełnie
wystarczająco udowodnione, należy uważać trzy cuda, zdziałane
przez Boga za pośrednictwem Boboli, a mianowicie momentalne i
doskonałe uleczenie syna Jana Chmielnickiego, Marjanny
Florkowskiej i Katarzyny Brzozowskiej. Dekret ten z polecenia
papieża opublikowano i wciągnięto do aktów Kongregacji pod
datą 5 maja 1853 r. 2 )
Z tą chwilą beatyfikacja Męczennika nie ulegała już
najmniejszej wątpliwości. Dnia 31 maja 1853 r. odbyło się w
Watykanie, w obecności papieża, generalne posiedzenie
Kongregacji. Promotor Wiary, Andrzej Frattini, nawiązując do
dekretów papieskich, dotyczących Boboli, 3 ) przemówił w te
słowa:
„Nic już nie pozostaje, Ojcze Święty, do uczynienia
w tej sprawie, jak tylko temu niezwyciężonemu
Męczennikowi przyznaj zaszczyty ołtarza. Stwierdzając jak
najchętniej, że bezpiecznie można przystąpić do uroczystej
beatyfikacji, spełniam obowiązek mojego urzędu i łącząc
się z wybranem Towarzystwem Jezusowem, oraz z
narodem polskim, który tego
1
) Decretum Pii Papae IX die 22 Iulii 1852 editum., zob.
Kajsiewicz, Żywot Boboli, Dodatki, str. 82—83.
2
) SS. D. N. Pius Papa IX tria approbavit miracula
praesenti solemni decreto de die 5 Maii 1853, Kajsiewicz, str.
84—86.
3
) Adnotationes R. P. D. Prorn. Fidei super dubio: An
stante approbatione Martyrii, et quatuor miraculorum tuto
procedi possit ad solemnem V. S. D. beatificationem,
Kajsiewicz, str. 87—88.
Wielkiego Męża podziwia i jak najprędzej czcić pragnie,
Ciebie Ojcze Święty, proszę pokornie i błagam, byś Wiel.
Sługę Bożego Andrzeja Bobolę, niewzruszalnem
236