Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

egularnego zupełnie nie sprzeciwiało się profesji zakonów
rycerskich. 5 )
1 ) Zwano ich w aktach Bobola, Bobolla, Bobolia, Bobolya, Bobolka.
2 ) „cum sua familia” Długosz, Lib. ben., T. II, str. 6; „cum familia
mascula”, Okolski, Orbis, T. II, str. 78; to samo powtarzają Acta Eccl. OO.
Sanctorum 1742, str. 21.
3 ) Nakielski. Miechovia, str. 91: „Non e Sacro aliquo militari ordine,
prout nonnulli eius rei ignari, putant et pronuntiant, sed e Collegio
Canonicorum Ecclesiae Cathedralis S. Resurrectionis aut alias S. Sepulchri
vocati sunt a Jaxa Miechovitae in Poloniam”.
4 ) Mógł być Miechowitą. Ci nosili białą szatę, sięgającą po kostki, a
na niej czerwony krzyż i wolni byli od ślubu bezżeństwa. Obok duchownych
Miechowitów, obowiązanych do celibatu, istniał zakon rycerski „Obrońców
grobu Chrystusowego”, który używał opisanego wyżej stroju i rekrutował się
w Polsce od 1156 r. z pośród zamożniejszych panów i dygnitarzy polskich;
zob. Pękalski Piotr ks., O początku, rozkrzewieniu i upadku Zakonu XX.
Kanoników Stróżów św. Grobu Jerozolimskiego, Kraków 1867, str. 17, 33,
46—47. 5) O związku zachodzącym między zakonami rycerskimi a
Cystersami zob. Nowacki Józef ks., Opactwo św. Gotarda w Szpetalu,
Gniezno 1934, wraz z recenzją Górskiego Karola w Kwart. Hist. 1934, T. 48,
str. 639.
Czynem, który z całą pewnością można przypisać
Jakóbowi Boboli, to jakieś zaopatrzenie, czy nawet
ufundowanie parafjalnego kościoła Wszystkich Świętych w
Krakowie. 1 ) Czasu, w którym ten kościół powstał, niepodobna
ściśle określić. Jan z Melsztyna kasztelan krak. wystawca,
przytoczonego wyżej dokumentu z 1386 r., używa
ogólnikowego wyrażenia „novissime”, czyli niedawno przed
1386 rokiem. 2 ) Starzy heraldycy, jak Paprocki, Niesiecki i inni,
przesuwają ten fakt na czasy panowania Władysława Łokietka.
Obecnie panuje przekonanie, że musiał on powstać przed 8
maja 1306 r., gdyż w dniu tym „pożar wszczęty koło kościoła
Wszystkich Świętych, wszystko naokoło zniszczył i pochłonął
zamek wraz z katedrą”. 3 ) Według Długosza miał Jakób kościół
ten „wybudować, uposażyć i zaopatrzyć”, w dokumencie
jednak z 1386 r., będącym o wiele pewniejszem źródłem,
zawiera się tylko wyrażenie „ecclesia fundata.” Słowo to może
mieć znaczenie podwójne: wybudował, albo opatrzył
funduszem. W tym drugim sensie tłumaczą autorowie, (oprócz
288