HET ARCHIEF VAN LUCIUS POMPEIUS NIGER - E-thesis

aangifte die we hier voor ons hebben niet de originele aangifte zijn, maar wel een
gecertificeerde kopie.
3.1.1.7 Wat kunnen we afleiden m.b.t. de herkomst van tekst VII B
(en van het archief) aan de hand van de censusaangifte?
De aangiftes die gericht zijn aan meerdere personen, komen over het algemeen enkel voor
in aangiftes uit de Arsinoïtische gouw 567 . De verklaringen aan meerdere personen van overal
in de Arsinoïtesgouw dragen alle de handtekening van officiële ambtenaren die het
document certificeren. Ook in tekst VII B r. 41-44 vinden we dit terug.
Aangiftes waren in hoge mate gestandaardiseerd, maar niet volledig uniform. Er waren
verschillen van gouw tot gouw 568 . Zo gebruikt ante 132/133 geen enkele aangifte uit
Oxyrhynchus voor de aangifte van eigendom de formule uJpavrcei tw/ ' dei'ni …
ajpogravfomai. Deze formule is enkel bekend uit Arsinoë en de Arsinoïtische gouw en komt
ook in onze papyrus voor 569 .
Ook de verschillen met de eerste-eeuwse censusaangiftes uit Oxyrhynchus springen in het
oog. Geen enkele andere eerste-eeuwse aangifte uit Oxyrhynchus heeft een certificatie
onderaan 570 . De lange en uitgewerkte eed in P. Oxy. II 255 (47/48 n. C.) en 361 (75/76 n. C.)
ontbreekt in tekst VII B 571 .
Een volgend argument is tekst VII C r. 54-56 (cf. deel 3.2 voor deze eigendomsaangifte).
Oxyrhynchus wordt hier aangeduid met de term ejn th/ 'ï mhtropovlei tou' jOxurugceivtou.
Dit is niet de gewone manier om de stad Oxyrhynchus aan te duiden. Dat gebeurt steeds in
de vorm jOxuruvgcwn povli". Misschien ga ik nu te ver in mijn interpretatie, maar de vertaling
"in de metropolis van de Oxyrhynchitische gouw" doet er m.i. meer aan denken dat de tekst
opgesteld werd in een andere gouw, nl. de Arsinoïtische.
567
R.S. BAGNALL - B.W. FRIER (1994), p. 21. Aangiftes van andere gouwen dan de Arsinoïtische zijn "in the
main" geadresseerd aan één ontvanger. Ze dragen handtekeningen van de aangever maar nooit officiële
certificaties zoals in tekst VII B. Cf. R.S. BAGNALL - B.W. FRIER (1994), p. 21. Onduidelijk is wat Bagnall-Frier
precies bedoelen met "in the main". Bronverwijzingen naar de primaire bronnen worden zelden of nooit gegeven
in hun behandeling van de proviniciale census. De uitgever van tekst VII B ziet immers de verklaring aan
meerdere ambtenaren als iets karakteristiek voor de Arsinoïtische gouw én Oxyrhynchus. P. Oxy. II 254 is
bijvoorbeeld geadresseerd aan twee topogrammateis en komogrammateis en P. Oxy. II 255 aan deze twee plus
de strateeg en de basilikos grammateus. Cf. G.M. PARASSOGLOU (1970), p. 94 comm. bij r. 23-25. Op te
merken valt wel dat in P. Oxy. II 255 geen officiële certificatie van een ambtenaar terug te vinden is (in P. Oxy. II
254 is de onderrand niet bewaard) en in tekst VII B wél.
568
R.S. BAGNALL - B.W. FRIER (1994), p. 20.
569
G.M. PARASSOGLOU (1970), p. 96 comm. bij r. 31. R.S. BAGNALL - B.W. FRIER (1994), p. 23.
570
G.M. PARASSOGLOU (1970), p. 97 comm. bij r. 41-44.
571
Of die eed aanwezig was in P. Oxy. II 254 en 256 weten we niet, omdat de papyrus op die plaats erg
beschadigd is.
166