HET ARCHIEF VAN LUCIUS POMPEIUS NIGER - E-thesis

de papyri wordt door moderne onderzoekers in verband gebracht met tekst XIII-XV (zonder
dat de vorsers evenwel een link leggen tussen het archief en de drie papyri). Men acht het
niet onmogelijk - precies omdat de uitdrukking een hapax is - dat Niger dit expliciet zegt
omdat hij vreest dat zijn privileges die hij van de keizer gekregen heeft, niet door de
gouwstrategen zullen gerespecteerd worden 772 . M.i. versterken de getuigenissen uit deze
twee teksten elkaar en tonen ze aan dat het niet gemakkelijk was voor veteranen om
privileges te vrijwaren op het einde van de regering van Nero (voor het bewijsmateriaal voor
andere periodes, cf. deel 2.5.1.3.3).
Tekst XIII is nagenoeg zeker door een ex-legioensoldaat opgesteld, want het verslag wordt
vanuit het standpunt van de legioenveteranen opgesteld terwijl de klacht van verschillende
groepen van veteranen kwam. Pompeius Niger zal heus niet de enige legioensoldaat
geweest zijn wiens privileges in de jaren 62-63 door de gouwstrategen niet gerespecteerd
werden en hij is dus niet de enige kandidaat om een kopie van tekst XIII in zijn bezit te
hebben. Eigenlijk zijn alle legioensoldaten (en ze kwamen uit verschillende gouwen) wier
privileges in 62-63 niet gerespecteerd werden, mogelijke opdrachtgevers voor de opstelling
van tekst XIII, XIV en XV. Maar we zijn nog niet aan het einde van onze argumentatie.
1.3.3.3 Museumarcheologie
Eens te meer zal de museumarcheologie de doorslag moeten geven. Op dit vlak staan we
dan ook bijzonder sterk.
Tekst XIII (P. Yale inv. 1528) werd op hetzelfde ogenblik aangekocht als tekst VII (P. Yale
inv. 1545). Beide papyri werden door Rostovtzeff aangekocht van Maurice Nahman in 1933
in Caïro (cf. de aankoopgegevens in de uitgave).
Tekst XIV (P. Fouad 21) komt uit dezelfde collectie als teksten III, V, VI en XII. De papyrus
werd dus ook in de jaren 1930 of in de jaren die kort daarop volgen (tot ten laatste 1939)
aangekocht. Bovendien is het zeer opvallend en veelzeggend dat het inventarisnummer van
tekst VI 180 is, van tekst V 182 en van tekst XIV 183.
Tekst XV (P. Oslo inv. 1451) werd op hetzelfde moment en dezelfde plaats aangekocht als
tekst II (P. Oslo inv. 1437), nl. in Caïro in 1934. Bovendien komen naast tekst II ook tekst VIII
(Inv. 1475), IX (Inv. 1460) en X (Inv. 1444) uit dezelfde collectie.
771 A. VON DOMASZEWSKI (1967²) apud H. DE KUYFFER (1989), p. 343. Ook P. Mich. III 159 r. 1, door J.
SCHERER (1939), in P. Fouad 21, p. 47 comm. bij r. 10 aangehaald als het bewijs dat missicius hetzelfde is als
veteranus, kan deze hypothese niet met zekerheid ontkrachten.
772 Cf. comm. bij tekst VII r. 28-30 en H. DE KUYFFER (1989), pp. 349-350. G.M. PARASSOGLOU (1970), p. 96
comm. bij r. 30 is voorzichtiger: "The fact that the phrase is unparalleled makes the connection with the
resentment of the veterans in Nero's reign very tempting, but we must not insist. It is a phrase which a veteran
might have used at any time…".
212