HET ARCHIEF VAN LUCIUS POMPEIUS NIGER - E-thesis

je voor hem een loon geven van vier zilverdrachmen voor elke maand (= 4 drachmen), terwijl
jij, zijn vader, voor zijn voedsel zorgt en hem kleedt. Jij zal hem aan mij toevertrouwen opdat
hij zich toewijdt aan zijn onderwijs, de hele (licht)dag en ik zal hem doen gehoorzamen voor
alles wat het (aanleren van het) beroep betreft. Hij is drie dagen van de maand vrij, waarvoor
ik niets van zijn loon zal aftrekken. Van zij die daarbovenop komen (d.w.z. de extravakantiedagen)
zal ik het overeenkomstige deel van het loon aftrekken en je zal hem mij een
gelijk aantal dagen (gelijk aan het aantal extra-vakantiedagen) toevertrouwen na afloop van
de (vooraf afgesproken) periode, op dezelfde voorwaarden. Jij zal hem niet bij mij weghalen
binnen de afgesproken termijn, noch is het mij toegelaten hem weg te sturen binnen
eenzelfde termijn. Nadat deze (termijn) verstreken is, zal ik je hem tonen tesamen met drie
even bekwame wevers die we na gemeenschappelijk overleg zullen uitkiezen […] . Als ik op
een of andere manier tegen het contract inga, zal ik je dadelijk de schade en de kosten
betalen en de salarissen die ik je mogelijk nog schuldig ben vermeerderd met de helft (van
het verschuldigde bedrag) en een boete van 100 zilverdrachmen, net zoals bij een proces.
Als er geen fout gebeurt, blijft het hierbovenvermelde geldig.
Jaar 8 van keizer Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus, 18 Pharmouthi.
Veertig jaar. Litteken aan de rechterwang.
(tweede hand)
Ik, Menodoros, zoon van Apollonios, zal onderwijzen en doen zoals is voorgeschreven.
Verso:
Menodoros, over Fuscus
Commentaar:
Tekst V is één van die papyri die men didaskalikaiv noemt. Dit zijn leercontracten, waarbij
een kind gedurende een overeen te komen tijdsduur aan een vakmeester wordt
toevertrouwd met de bedoeling dat de leerling de stiel van de vakmeester aanleert.
Didaskalikaiv kunnen ons heel wat leren over de manier waarop kinderen buiten de
aristocratie werden klaargestoomd voor volwassenheid 193 . We zijn immers wel goed ingelicht
over de jeugdjaren van bijvoorbeeld de zoon van Cicero 194 , maar veel minder over de grote
massa van kinderen die niet tot de hoogste elite van de samenleving behoren. Een goed
193 K.R. BRADLEY (1991), p. 106;
73