HET ARCHIEF VAN LUCIUS POMPEIUS NIGER - E-thesis

asilikos grammateus was de administratieve assistent van de strateeg, die zelf aan het
hoofd van de gouw stond 242 .
r. 30: Tw'n toº dovma ejschkovtw(n) is een hapax in de papyri 243 . Precies omwille daarvan ben
ik geneigd om aan te nemen dat Pompeius Niger, geërgerd door het feit dat gouwstrategen
zich niet aan de door de keizer verleende privileges houden, expliciet stelt dat hij tot
diegenen behoort die de privileges gekregen hebben. Welke die privileges nu precies zijn, is
onzeker 244 . De historische context (met name tekst XIII-XV) leert ons in ieder geval dat de
veteranen in de tijd van Nero moeilijkheden kenden om hun privileges van de gouwstrategen
af te dwingen. Deze passage zal opnieuw ter sprake komen in deel 1.3.3.2 van de appendix.
r. 34/59: De term crhsthvria dient om al hetgeen weer te geven dat logischerwijs hoort bij
de elementen van een opsomming maar dat nog niet in de opsomming zelf aan bod kwam.
I.c. zijn dat allerlei soorten kleine gebouwen, secundaire ruimten en vaste of verplaatsbare
installaties waarvan aantal en doel niet vast omlijnd zijn 245 .
r. 40: Pompeius Niger geeft aan dat hij slechts ‘van tijd tot tijd resideert’ in Oxyrhynchus en
bijgevolg bevindt zijn permanente woonplaats zich elders 246 . Ik denk dat hij op dit moment in
de Arsinoïtesgouw woonde (voor de argumentatie cf. deel 2.5.2.3.2).
r. 41-44: De Ptolemaios die hier tekende is waarschijnlijk de laographos en niet de basilikos
grammateus 247 .
r. 45: Dit is geen verificatie of certificatie, maar slechts de datum van ontvangst op het
bureau.
r. 46-47: Aangezien de aangifte geadresseerd is aan de bibliophylakes en niet aan de hJ tw'n
ejgkthvsewn biblioqhvkh denken sommige onderzoekers dat onze tekst het bewijs levert dat
242 W.E.H. COCKLE (1984), p. 110; H. PROOST (1999), p. 78.
243 G.M. PARASSOGLOU (1970), De DDBDP geeft nog steeds geen voorkomen aan van deze expressie in de
papyri.
244 Cf. G.M. PARASSOGLOU (1970), pp. 96-97 opm. bij r. 30, die de volledige discussie en de alternatieven
weergeeft. Volgens hem betreft het de gunsten (ius conubii, civitas, immunitas) die Niger verkreeg bij zijn
pensionering door het leger. J.F. GILLIAM (1971), p. 39 n. 2 en D. RATHBONE (2001), p. 106 (cf. supra, uitgave
tekst IV, comm. bij r. A.3-5/B.3-6) volgen deze laatste visie. De vraag of Pompeius Niger ooit het ius conubii kreeg
- dat legioensoldaten in principe nooit kregen - wordt uitgebreid behandeld in deel 2.5.1.3.2 en deel 2.5.2.4.2
245 G. HUSSON (1983), p. 292.
246 E.G. TURNER (1975), p. 13 denkt hetzelfde, D. RATHBONE (2001), p. 109 niet. Hij denkt dat Pompeius Niger
misschien wél in het huis woonde.
247 G.M. PARASSOGLOU (1970), p. 97 opm. bij r. 41-44 concludeert dit uit P. Mich. III 177. Deze papyrus is
gericht aan vier verschillende ambtenaren (strateeg, basilikos grammateus, komogrammateus en twee
laographoi) en het zijn de beide laographoi die de aangifte certificeren.
90