Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Ook dit gebouw doet meer aan een internaat denken dan
aan een hotel. Aan de ene kant van de hal is een soort
eetzaal, met formica tafels en houten stoelen. Aan de andere
kant is een betegelde gang met kamers. Mijn kamer ligt in
het midden, recht tegenover de douches en wc’s. Het is een
lichte, schone kamer, met uitzicht op de achtertuinen van
een rijtje Pipi Langkoushuizen. De vloer is van glanzend
geboend linoleum en over het ijzeren eenpersoons bed ligt
een gehaakt sprei.
Wanneer ik mijn motorpak uittrek, blijkt dat de gore-tex
motorbroek die me nog nooit in de steek heeft gelaten er
dit keer niet meer tegenop kon. De joggingbroek die ik
eronder draag is vanaf mijn scheenbeen tot boven mijn
knieën nat geworden. Ik hang mijn motorpak op twee
hangertjes te drogen en haal mijn bagage van de motor.
Eén van de koffers heeft flink gelekt. Er staat een laag water
in en vrijwel alle kleding die er in zit, is nat geworden. In de
Ortliebtas waar de tent in zit, staat ook een laag water, maar
dit komt niet van buiten. Wanneer ik de tentzak eruit haal,
loopt de regen van vanochtend er in straaltjes uit.
Eerst zit ik een tijdje besluiteloos met alle natte spullen om
me heen in de hotelkamer. Dan loop ik naar de balie. ‘Of
course’, zegt de man, wanneer ik vraag of hij misschien een
plek heeft waar ik mijn tent kan drogen. Via een brede
stenen trap komen we in een souterrain. Hij laat me een
ruimte zien, waar een plastic kerstboom staat en waslijnen
103