Mooie motorverhalen - Jos Lammers

vragen. Zal ik doorrijden of niet, waar zal ik eten, wat zal ik
eten, zet ik de tent op, of mag ik in een warm hotelbed? Wil
dat leuk blijven, dan gaat het uiteindelijk om een soort
vriendschap met jezelf, besef ik. En misschien niet alleen
bij reizen.
16.15 uur
Ik sta op een parkeerplaats een kilometer of vijftig ten
zuiden van Mosjøen. Ik kom nu duidelijk in het noorden.
Twee motorrijders, helemaal uit Finland, kijken mij wat
verbaasd aan wanneer ik tijdens het drinken van wat fris
bewonderend opmerk dat ze wel van erg ver weg komen.
Waar ik dan vandaan kom, willen ze weten. Holland. ‘Dát is
ver weg!’ roepen ze uit. Zij zijn gisteren pas van huis
gegaan. Later zie ik op de kaart dat ik mijn gevoel
inderdaad moet bijstellen. Ik ben al ontzettend ver. Dit is
Noord-Europa. Morgen bereik ik de poolcirkel, als ik in dit
tempo door kan blijven rijden. De motorrijders die ik
daarna tegenkom begroet ik al van verre met een brede
armzwaai.
De files zijn inmiddels opgelost, op hier een daar een
hinderlijke pluk caravans, touringcars en vrachtwagens na.
En de plaatsen op de kaart worden langzamerhand zoals ik
het me had voorgesteld: een paar huizen met een bord
ernaast. In plaats van door fjorden rijd ik nu door een
gebied met meren en snelstromende riviertjes, waar je de
forel bijna uit ziet springen. Om die langs de weg te eten is
43