Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Het zand is nog warm van de dag, de gloed van de zon
kleurt de zee oranje. We sloffen door het zand. We kijken
naar een blij gezinnetje. De vader en moeder zetten tassen
vol eten in het zand. De kinderen en een oma zitten rond
een uitgespreide deken en wachten in spanning af.
Op de parkeerplaats langs de boulevard richt een Engels
echtpaar hun camper in voor de nacht. We gluren in het
voorbijgaan naar het blauwe licht van hun televisie.
“De Tour de France!” herinnert Michiel zich opeens.
“Waarom heb je nou geen hotel genomen met een
televisie?”
Eenmaal daar terug val ik achterover op mijn bed. Michiel
ligt voorover op het zijne en schrijft met zijn tong uit zijn
mond een kaart aan zijn moeder. We bellen haar ook nog
even met de mobiele telefoon.
“Met Michiel. Ik ben in Frankrijk”, zegt hij nuchter
constaterend.
“Goed”, hoor ik hem zeggen. “Lekker, maar Jos heeft vis
gegeten. Blèh. Hij stinkt er nu nog naar.”
Ik haal ondertussen de spreien van de bedden en poets
mijn tanden.
“Kom”, zeg ik als hij klaar is met bellen. “We gaan slapen.”
Michiel poetst ook zijn tanden, gooit zijn kleren in een
hoopje naast zijn bed, doet zijn pyjama aan en kruipt onder
de dunne, versleten deken.
“Ga je al slapen?” vraagt hij.
“Hmmm”, mompel ik.
“Mag ik nog even lezen?”
137