Mooie motorverhalen - Jos Lammers

“O, nee!” zegt hij. “Ik wil helemaal geen nieuwe. Waarom
heb je geen plakband?”
“Ja, jee, waarom heb ik geen plakband? Het zou je ook niet
helpen, al had ik het wel.”
“Kauwgom dan?”
“Dat hebben we ook niet.” Ik weet dat dit soort discussies
tot niets leidt, dus laat ik het er maar bij. “Pak je die
gympen in?”vraag ik. “Je motorlaarzen staan bij je bed.”
“Als je maar niet denkt dat ik ze weggooi.”
Wanneer ik even later alle tassen naar beneden breng en ze
op de motor bind, zie ik hem op de bovenste verdieping
van het kasteeltje uit het openstaande raam kijken. Hij tuurt
in de verte, ergens naar waar de bomen van het landgoed
en de nu al helblauwe lucht bij elkaar komen. Ik doe de
motortassen in de zijkoffers, duw de deksels met enige
moeite op hun plek en sjor ze dan vast met spanbanden. De
tas met onze kampeerspullen zet ik met een spin en twee
extra spanbanden achter de buddy vast op een klein
metalen roostertje dat de K100 boven het achterlicht heeft.
Ik voel even of alles goed stevig zit en bij hoge snelheden
niet kan gaan schuiven. Dan rits ik de tanktas op het leren
onderstel dat aan de tank is bevestigd. Het moet
voorzichtig, want de ritsen zijn oud. Wanneer alles klaar is,
haal ik het slot van het achterwiel van de motorfiets en berg
dit op in het bagagevak onder de buddy, waar hij precies in
past. Dan kijk ik naar boven. Michiel staart nog steeds uit
het raam, nog steeds naar een punt ergens boven de toppen
van de bomen. Ik breng onze sleutel naar de oude mevrouw
162