Mooie motorverhalen - Jos Lammers

ontdekking die mij meer dan ooit voor de Noren inneemt:
een bakje yoghurt met daarop een iets kleiner bakje muesli
en tussen die twee helften een zelf te monteren, in elkaar
gevouwen plastic lepeltje. ‘Go morgen’, heet het. Zo voelt
het ook. Op het stoepetje van het benzinestation zit ik net uit
de regen. Terwijl ik naar de Noren kijk die hier aan komen
rijden om een krantje en een zakje met ‘bulle’ te kopen, eet
ik mijn goede-morgen-ontbijt. En als ik het op heb, koop ik
er nog een. Ik sla meteen een rol koekjes en drie blikjes
drinken in voor onderweg. Die verlaten wegen benauwen
me toch wel een beetje.
Wanneer ik na mijn tweede go morgen opsta, schiet er een
felle pijnscheut door mijn rug. Het duurt even voor ik
rechtop kan komen, maar wanneer ik eenmaal weer op de
motor zit, gaat het goed.
12.04 uur
Trondheim. Om mezelf niet al te veel onder druk te zetten,
heb ik tijdenlang gezegd dat ik ongeveer tot Trondheim zou
rijden en dan op mijn gemak weer terug. Het is nu
dinsdagmorgen. Ik grinnik tevreden als ik het bord
‘Trondheim - 50’ passeer en klop mijn K op de zijkant van
de kuip. Maar dan gaat het meteen fout. Ik zoek op de
borden naar Stjørda, of Levanger, de eerste grote plaatsen
op de E6 die ik van hier af vrijwel tot de Noordkaap kan
volgen. Maar ik kan ze nergens vinden. Het enige wat er
gebeurt is dat ik, in toenemende wanhoop, telkens op
39