Mooie motorverhalen - Jos Lammers

me te wachten. Een soort achtertuin van het plaatselijke
dorpscafé, met een heerlijke douche en een vriendelijke
dame die zo’n beetje met haar handen wapperde op mijn
vraag waar ik mijn tentje neer kon zetten. ‘Wherever.’
Een groepje Duitse motorrijders fluit bewonderend
wanneer ze horen vanwaar ik vanmorgen vertrokken ben.
Mijn gebaren worden meteen iets breder en een tweede
biertje lust ik ook nog wel. Ondertussen beginnen de
plaatselijke pubers op het terras op een gitaar te rammen
en iets heel smartelijks te zingen. Maar wat zal het ook
allemaal. Het is warm, het is licht en dat zal zo blijven.
‘Slapen doen we van de winter wel weer’, zegt de mevrouw
achter de bar, terwijl ze me een lieve lach en ruim zicht in
haar T-shirtje geeft.
Vrijen was het eerste dat afviel tussen ons. Zelfs nog voor ze
met haar laconieke mededelingen kwam. We sliepen nog
wel gewoon in hetzelfde bed. Een lichaam naast me waar ik
de warmte van kon voelen. Ronde vormen onder het zachte
dons. Maar het ijzig onthaal bij elke aanraking, liet slechts
de muur over om naar te staren.
Ik slenter terug naar mijn tentje en kruip met mijn kleren
aan in de slaapzak. Wel zo makkelijk voor morgenochtend.
36