Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Dieren en mensen kijken elkaar zwijgend aan. De rendieren
met hun gewei naar voren, de mensen met hun camera’s.
Het wordt stil. Na een tijdje start ik mijn motor en ga er
vandoor. Dat zou mooi zijn, als dit de hele dag zou duren.
11.05 uur
Ongeveer ter hoogte van Lakselv, de plek waar ik de kust
verlaat en in zuidelijke richting het binnenland van
Finnmark inga, wordt de lucht steeds donkerder. Vijftig
kilometer zuidelijker begint de regen. Om voorlopig niet
meer op te houden. Na ongeveer een uur rijden wordt het
zo koud dat ik wel moet stoppen om een trui en dikke
sokken aan te trekken. Ik heb dan al een paar eerdere
pogingen gedaan, maar telkens wanneer ik mijn vizier naar
boven deed, verzamelden zich op ongeveer een meter
afstand van mijn gezicht de eerste muggen. Zoemend
bleven ze wachten tot ze met zijn allen een flinke wolk
waren geworden, om dan in slagorde op de opening in mijn
helm af te vliegen. Snel deed ik de klep weer dicht en reed
ik verder, maar op een gegeven moment heb ik geen keuze
meer. Ik ben door en door koud geworden. Ik heb honger.
En mijn benzine is bijna op.
Ik rijd naar een rommelig groepje gebouwtjes, waar een
benzinepomp bij staat. De eerste sinds ik ongeveer
tweehonderd kilometer eerder bij Karasjok de E6 heb
verlaten. Zodra ik mijn helm afzet, komen de muggen. Van
meerdere kanten tegelijk. Terwijl ik bijna zonder ophouden
70