Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Tsjechië – Slowakije: bergen, boutjes en olievlekken
Wanneer we anderhalve dag later de boel weer op de
motorfietsen pakken, vind ik een boutje naast mijn voorwiel
en wat vocht onder dat van de Honda. Ik kan niet ontdekken
wat er aan de hand zou kunnen zijn, maar steek het boutje
toch maar bij me. De olievlek wissen we even uit ons
gezamenlijk geheugen. Nog bij het verlaten van Praag,
waar we uiteindelijk de vriendelijke escorte van een
plaatselijke automobilist bij nodig blijken te hebben omdat
we zelf in steeds kleinere straatjes verstrikt raken, hoor ik
dat er iets mis is. Bij elke hobbel in de weg, en die zijn er
volop, klinkt het alsof iemand met een stuk hout ergens
onder tegen het motorblok mept. Aan de kant dus en
zoeken. Niets. Middenbok, jiffy, beschermplaat, alles is in
orde. Rijden dus maar weer. Ik zoek de hobbels nu op, om
te luisteren wat er gebeurt en constateer dat het lawaai
ergens bij de voorvork zit. Weer aan de kant waar nu, als je
maar op de goede plek zoekt, het euvel zich in al zijn
onschuld openbaart: een los voorspatbord dat telkens op
het voorwiel knalt. Het boutje! Wanneer ik daar in een
garage even verderop ook een moertje voor heb
gevonden, kan ik de boel weer vastschroeven en klinkt
daarna zelfs het motorblok weer vol nieuwe energie.
We rijden die dag in oostelijke richting naar Slowakije,
waar we via het Tatra-gebergte naar Polen willen. Het is een
bloedhete dag, maar lekker rijden. De Tsjechische wegen
213