Mooie motorverhalen - Jos Lammers

14. Illegaal
De volgende morgen pakken we onze motortassen weer in.
Vandaag vertrekken we naar Breskens, in Zeeuws-
Vlaanderen. Over gebarsten betonwegen rijden we langs
rechte kanalen naar dit vergeten stukje Nederland.
Onderweg drinken we koffie en cola en vanaf onze plastic
terrasstoelen zie ik een bordje ‘Smokkelaarsroute’ langs de
weg staan. Ik wijs Michiel er op en begin aan een
romantisch verhaal over vroeger, toen mannen in het
donker met jute zakken vol sigaretten of pakjes boter op
hun rug van België naar Nederland slopen. Of andersom, al
naar gelang het prijspeil. Als kind vroeg ik me altijd af hoe
ze in de zomer die boter goed hielden en waarom nou
uitgerekend zulke bederfbare waar tot smokkelgoed was
verheven. En spannend vond ik het natuurlijk. Ik zag in mijn
fantasie die mannen door greppels kruipen, snuffelende
honden van de douane aan alle kanten om hen heen en
ondertussen zitten hun kindertjes thuis trillend van de
zenuwen te wachten. Mooi leek het me ook wel om te
kunnen zeggen dat, nou, mijn vader, die is, nou je weet wel,
gewoon smokkelaar jongen. ‘Met een pistool?’ zouden je
vriendjes vol ongeloof vragen. ‘Ja, natuurlijk, jongen, wat
dacht jij dan? Heb je soms wel eens van een smokkelaar
zónder pistool gehoord?’ ‘Maar is dat niet gevaarlijk dan?’
En dan glimlach je natuurlijk geheimzinnig. Want natúúrlijk
is het gevaarlijk, maar wie daarover begint, zal dus nooit de
zoon van een smokkelaar kunnen zijn. Die zwijgen en als ze
wat groter zijn, sluipen ze met hun vader mee, in het
190