Mooie motorverhalen - Jos Lammers

zijn prima en hoe oostelijker we komen, hoe mooier het
landschap wordt. Aan het eind van de dag rijden we met
fijne bochtjes door Oostenrijks aandoende vakantiedorpen
en langs skipistes en wandelgebieden. Niet overdreven
stijl, maar lekker sturen. We overnachten voor
onwaarschijnlijk weinig geld in een houten hotelletje langs
de weg, een kilometer of twintig voor de grens met
Slowakije. Wanneer we de parkeerplaats oprijden, staat de
eigenaar daarvan ons aan te kijken alsof hij zich afvraagt
onder welke steen dit ongedierte vandaan is gekropen,
maar zijn iets zakelijker ingestelde vrouw en dochter
negeren hem en regelen voor ons een kamer, eten en een
flinke pul Tsjechisch bier. Zelfs pa moet, zeer tegen zijn zin,
zijn schuurtje leegruimen om op ons verzoek een veilige
plek voor de motorfietsen te bieden. Hij doet het, maar daar
is het echt mee gezegd. Ook de volgende morgen, wanneer
hij eerst mopperend ons ontbijt heeft moeten maken,
bestaat zijn hulp bij ons gesjor om de motorfietsen de weg
weer op te krijgen uitsluitend uit afkeurende blikken en
gekrab aan het witte hemd dat zijn buik zo’n beetje moet
bedekken. Geeft niet, wij rijden weer.
214