Mooie motorverhalen - Jos Lammers

naar alle kanten om me heen sla, doe ik mijn motorjack en
laarzen uit om een wollen trui en extra sokken aan te
kunnen doen. Overal waar huid beschikbaar komt, of de
kledinglaag iets dunner wordt, landt een groep muggen om
hun slag te slaan. Ik moet nog tanken, maar evengoed doe
ik mijn handschoenen weer aan om het aantal plekken in te
perken dat ik tegen de muggen moet beschermen. Ik
probeer zelfs mijn helm weer op te doen, ook al besef ik dat
een motorrijder die zijn helm opzet om te tanken er nogal
vreemd uit moet zien. Die overweging legt allang geen
gewicht meer in de schaal. Alles is geoorloofd om mezelf
van die beesten te verlossen. Maar na een paar pogingen
moet ik het idee opgeven. Het is niet mogelijk de helm over
mijn hoofd te krijgen zonder enige tientallen muggen mee
naar binnen te nemen. Ik hoor ze in de steeds kleiner
wordende ruimte tekeer gaan en besluit het binnen, na het
afrekenen van de benzine, nog eens te proberen.
Daar zijn inderdaad iets minder muggen. Bovendien is het
er droog en de Same die achter de toonbank staat, blijkt
zelfs pølse te verkopen. Echt fris zien de worstjes er niet uit,
zoals ze daar op een metalen grillroostertje rondjes liggen
te draaien, maar sinds de veerboot vanmorgen vroeg heb ik
niets meer gegeten. Frisdrank is er niet. ‘Kaffe?’ vraag ik.
De man heeft kleine donkere ogen en steil zwart haar dat
net boven zijn wenkbrauwen is afgeknipt. Om zijn hoofd
zwermen een stuk of tien muggen. Hij kijkt me even aan en
rekent zonder verdere uitleg vijf kronen extra. ‘Kaffe?’
vraag ik nog een keer. Hij wijst naar een deur achterin zijn
71