Mooie motorverhalen - Jos Lammers

aan de muur bevestigde formica plank staat een tweepits
butagasstel. De rest van de hut wordt in beslag genomen
door twee stapelbedden, van elkaar gescheiden door een
triplex schot. De bedden hebben geen beddengoed. Wie
een trekkershut huurt, brengt dat zelf mee. Op elk bed ligt
wel een matras en een kussen, beide omkneld met een
dikke plastic bekleding. Naast de voordeur heeft de hut een
klein raampje en aan het voeteinde van de stapelbedden
achter het schot zit nog een raampje. Verder bestaat de hut
uit houten wanden met een houten puntdak erop.
“Aan welke kant van het schot wil jij?” vraag ik aan Michiel.
Hij loopt om het schot heen om de stapelbedden aan die
kant te inspecteren.
“Moet ik aan de andere kant?” vraagt hij wanneer hij de
bedden heeft gezien.
“Nee, dat moet niet.”
“Dan wil ik liever bij jou”, besluit hij.
“Oké. Wil je boven of onder?”
Hij laat zich eerst in het onderste bed rollen en klimt daarna
via een houten trapje naar het bovenbed. Daar is bij het
hoofdeinde een plankje bevestigd aan het triplex
tussenschot.
“Geef je Kenny even?” vraagt hij. Ik rits zijn motortas open
en haal er een plastic poppetje uit van een jongetje dat zich
vrijwel helemaal verschuilt in de capuchon van zijn sweater.
Kenny. In elke aflevering van Michiels favoriete TV-serie
gaat Kenny dood (‘Is cool, joh’). Michiel zet Kenny op het
plankje. Hij kijkt er even naar.
“Ik wil dit bed”, besluit hij.
175