Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Bragança
We hebben een prachtige rijdag. Bij Spanje stelde ik me
lege wegen voor. Hete, droge wind, wijnvelden,
olijfbomen, witte huizen met oranje daken en zon, zon, zon.
Vandaag hebben we dat allemaal, maar dan in Portugal,
waar we van Porto naar het oosten rijden. De rust kwam niet
meteen, want dichtbij de grote stad, en zeker na het
gevoelige voetbalverlies voor de Portugezen van
gisteravond, zijn de wegen gevuld met auto’s vol jonge
mannen die soms zo hard en zo rakelings inhalen dat de
motor een slag opzij maakt van de luchtdruk. Portugezen
zijn heel vriendelijk, tot ze achter het stuur zitten, was ons
gisteravond al verteld. Dat klopt dus en de enige echte
oplossing is een gebied zoeken waar gewoon niemand rijdt.
Daar komen we al snel. Lege wegen zo ver we kunnen
kijken. Hitte, bochten. En waar we ook stoppen, zoals ’s
avonds in Bragança, uitgekozen vanwege de klank, is er
heerlijk eten en drinken.
We eten bij de baas van ons hotel. Hij vroeg het bij het
tonen van de kamer zo indringend, dat we er eigenlijk niet
van buiten konden. We zitten helemaal alleen in een
immense eetzaal, waar hij ons toeknikt vanuit een al even
verlaten roestvrijstalen keuken.
De kaart is simpel. Je hebt vlees en je hebt vis. Van beide
wijst hij er ééntje aan. Lam of kabeljauw. Die moeten we
nemen. En als het zonodig moet, kan hij er ook nog wel wat
257