Mooie motorverhalen - Jos Lammers

eten een broodje en turen naar het glinsterende water en
de zilverkleurige meeuwen. Wie vaart, geniet vanzelf.
Michiel ook. Hij buigt naar voren en kijkt hoe daar ver
beneden het water om de boot heen kolkt. Wit schuimend.
Op het brede water van de Schelde vaart een
hoogopgeladen containerschip, een ijzeren flatgebouw vol
handel.
Wanneer we om een uur of één in Vlissingen de kade weer
oprijden, is het nog vroeg genoeg om op de afgesproken
tijd in Oostkapelle te zijn. En in Zeeland valt toch niet veel
mis te rijden. We hoeven het eiland Walcheren niet af en
dat heeft één snelweg en één provinciale weg, de N57 en
die moeten we hebben. Wist ik, maar ontdek ik opnieuw
wanneer ik na ruim een uur rijden het aantal kilometers tot
Bergen op Zoom op de borden tot onder de dertig zie
dalen. Mijn topografische kennis van de Zeeuwse eilanden
houdt niet over, maar hier is iets niet in orde. We gaan bij
een benzinestation de weg af en ik kijk op de kaart om te
zien wat er mis is. Vanaf Vlissingen heb ik de borden
Middelburg gevolgd. Op de kaart had ik gezien dat ik
daarna alleen de weg hoefde te blijven volgen om in
Vrouwenpolder uit te komen, waar we moesten afbuigen
naar Oostkapelle. Maar blijkbaar hebben de bordenmakers
dat anders bedacht en zijn we via de snelweg gestuurd.
Daar kwam eerst Middelburg en toen Goes en nog wat
andere plaatsen die Zeeuws genoeg klonken om niet in
paniek te raken. Behalve dan dat slinkende aantal
kilometers naar Bergen op Zoom, waarvan ik een tijdlang
200