Mooie motorverhalen - Jos Lammers

egionaal buurtcentrum, want achter elkaar komen er
groepjes mensen binnen om te eten, te drinken en te
kletsen. Ik schenk nog een glas Rioja in en krabbel in mijn
notitieboekje.
De letters worden steeds kronkeliger. Buiten regent het, de
bomen zwiepen heen en weer onder een gure wind. Maar
binnen is het heerlijk warm. Stoelen schrapen over de
houten vloer. Schoenen klossen over de veranda aan de
voorkant van het gebouw, waar de gasten met hun
stationcars en pick ups arriveren. Overal klinkt het
zangerige ‘hé-hé’ en ‘hé-do’, waarmee de Zweedse families
elkaar begroeten en gedag zeggen. Ik zou hier best kunnen
blijven wonen, bij die twee mannen. Beetje helpen in de
keuken, de kamers schoonhouden. En ‘s nachts mag ik
misschien wel tussen hen in, in het tweepersoonsbed dat ze
ongetwijfeld ergens hebben staan in een mooie lichte
kamer met uitzicht over de tuinen. Zijn kale vriend de kok
kijkt nog een beetje stuurs, maar de andere man komt al
gezellig aan mijn tafel zitten om te vragen of ik ergens nog
wat van wil. Ik schenk de laatste druppels uit de fles Rioja
en zie uitsluitend nog glimlach op zijn gezicht. Ik weet dat ik
hier morgen voor zal moeten boeten, met geld en koppijn.
Het kan me geen bal schelen.
106