Mooie motorverhalen - Jos Lammers

het benzinestation ligt aan een ingewikkeld gedoe met een
rotonde en allerlei paadjes en wegen en na het eten en wat
koffie ben ik het gevoel daarvoor meestal kwijt. Om mezelf
te beschermen tank ik in principe alleen aan de rechterkant
van de weg, maar hier had ik geen keuze. De wereld blijft
steeds nieuw, als je je niet kunt oriënteren. Maar lastig is het
wel.
Aan alles is te merken dat ik nu echt in het hoge noorden
ben aangeland. De zon schijnt, maar het is koud, vooral op
de vlakkere stukken toendra tussen de fjorden. Langs de
weg liggen delen van gletsjers die hier, ondanks de
geringe hoogte, de hele zomer niet verdwijnen. Over grote
afstanden zijn de wegen slecht. Soms is het onmogelijk nog
een bruikbaar stukje asfalt te vinden en moet ik dwars door
diepe kuilen vol water. Op de weg is het stil. Hier en daar
nog een plukje vracht- en touringcarverkeer, maar verder
heb ik de wereld voor mezelf. De goed voorziene
benzinepleisterplaatsen zijn nu hele nederzettinkjes
geworden. Hier kun je tanken, eten, kleren kopen,
kamperen, een hut huren, handwerk van de Samen
aanschaffen voor thuis, en een rendierengewei op je auto
laten binden. Maar het meest van alles ben ik onder de
indruk van de wonderlijke combinatie van beelden in de
noordelijke fjorden: Alpenachtige taferelen van spitse
bergen, met eeuwige sneeuw op de toppen, terwijl
beneden aan de voet grote oceaanstomers in het blauwe
water varen. En op de borden staan namen als
Dunderlandsdalen en Mo I Rana.
47