Mooie motorverhalen - Jos Lammers

om nog iemands hand vast te houden.
Ondertussen zijn we uitgevaren en de witte koppen op de
golven doen precies wat ze beloofden: het schip deint van
de ene naar de andere kant. Bij elke beweging kraken de
muren van mijn hutje. Ik heb nooit veel van natuurwetten
begrepen, maar bedenk op eigen kracht dat wanneer de
ondergrond niet stabiel is, gewicht tegen je werkt. Bij elke
beweging van het schip zie ik de driehonderd kilo van mij K
op de twee ranke pootjes van de middenbok heen en weer
wiebelen. Bij de minste aanraking met de ijzeren railing zal
het deksel van de zijkoffer versplinteren. De koffer zelf zit
met een slot aan het frame, maar de bevestiging van het slot
bestaat uit een paar knullige popnageltjes. Geen partij
wanneer de motorfiets in zijn eigen ritme steeds vervaarlijk
begint te wiebelen. En daarna volgt natuurlijk de definitieve
knal wanneer de motor met de kuip en wat er van de koffers
over is tegen de railing aan dondert. Daarna hebben die
stootblokken die ik zo fanatiek onder de banden heb staan
schoppen ook geen enkele functie meer en sleept het frame
en motorblok bij elke deining over het ijzeren dek. Heen en
weer geslingerd tussen de railing aan de ene kant en de
glanzende bolides van mijn medereizigers aan de andere.
Of tegen de motoren van de Hell’s Angels, die voor en
achter mijn BMW geparkeerd staan. Het beeld van de ramp
die zich daar beneden op het afgesloten parkeerdek aan
het voltrekken is, wordt naarmate de reis vordert steeds
ellendiger. De wijn die ik bij het eten drink, helpt ook niet
echt.
26