Mooie motorverhalen - Jos Lammers

stroompjes mijn helm inloopt en de muggen verheugd op
de voedselbelofte van het open vizier afkomen, knik ik
bevestigend. Weg hier. Misschien is het aan de kust beter.
Droger en minder muggen. Hij noteert mijn antwoord op
een blocnote dat hij in een plastic zak heeft gestopt om het
tegen de regen te beschermen. Met een opgewekte
glimlach bedankt hij mij voor de medewerking en wenst mij
een goede reis. Ik knik zo vriendelijk mogelijk en geef gas.
In mijn achteruitkijkspiegel zie ik hem staan. Met zijn
blocnote in aanslag tuurt hij in de gietende regen de lange
lege weg af.
14.45 uur
Na zes uur vrijwel onafgebroken rijden ben ik eindelijk
even schuilen in een Samen-souvenirwinkel annex
koffiehuis in Fins Lapland. Bij de vriendelijke mevrouw
achter de kassa heb ik een elandensticker gekocht om
achterop mijn zijkoffer te plakken. Nu de schroom van
stickers plakken eenmaal opzij is gezet, is er geen houden
meer aan. Hier in Finland zijn de souvenirwinkels van de
Samen keurig verzorgde zaken met veel lichtgekleurd hout
en vrolijk geschilderde bloemetjes. Heel wat anders dan de
winderige tenten en wrakkige caravans waar de Samen het
op de koude hoogvlaktes in Noorwegen mee moeten doen.
Het noorden van Finland is nog iets vlakker dan het Noorse
Finnmark. Maar vrijwel even verlaten. De dorpjes die ik
hier tegenkom hebben onuitsprekelijke namen. Een soort
75