Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Logroño
Vanuit Burgos rijden we via de Sierra de la Demanda in
oostelijke richting naar de wijnheuvels van de Rioja-streek.
Daarvóór zijn er golvende hoogvlaktes en steile bergen,
waar de weg tegenaan geplakt zit. Af en toe een boerderij
of een stal, en tegen de middag een heus dorp. Drie huizen,
een kerk, een schapenstal en een echt café, inclusief een
verwarde Spanjaard die vanuit de mist om zijn hoofd ons
van alles probeert uit te leggen. Dat we hem niet verstaan,
deert hem niet. Achter de bar staat een klein oud vrouwtje,
met een gebloemd jasschort en geblokte sloffen. Natuurlijk
wil ze voor ons bocadillos met cheso en jamon maken, knikt
ze vriendelijk.
De toon van een geschreeuwde instructie vanachter een
deur aan de zijkant van haar bar, had ons misschien alert
moeten maken. Maar de twee stukjes stokbrood, eentje met
wat kaas en eentje met wat restjes droge ham, zijn goed te
eten. De flesjes zoete prik hadden we zo niet bedoeld toen
we om sinaasappelsap vroegen, maar je bent in de
verlatenheid tenslotte. Bueno dus, muchos bueno. Tot het
oude dametjes met een breekbare glimlach maar verder
glashard tien euro afrekent. Zelfs de orerende Spanjaard
aan de bar wordt er even stil van. Tien euro is in de wijde
omtrek voldoende voor een complete maaltijd met drie
gangen, inclusief wijn, water en brood.
“We worden genaaid”, concludeert Janny. Wat klopt.
267