Mooie motorverhalen - Jos Lammers

oodwitte Honda en met haar grijze helm op is tijdens zo’n
vakantietocht als het ware in mijn rechterspiegel gebrand.
We zijn samen en op onszelf tegelijk. Voor we vertrekken,
wensen we elkaar op de stoep van ons huis een goede reis.
Dit keer nog iets tederder dan anders, want als we terug
zijn in Nederland gaan we trouwen. Een rituele handeling
misschien, maar wel een die indruk maakt. Ik kijk nog eens
in mijn spiegel.
Na Parijs merken we vooral aan het licht en de geuren in de
lucht dat we het noorden achter ons laten. Later op de dag,
wanneer we in een slaperig Frans stadje op een terrasje
zitten, doet de zon ook mee. We zijn op reis. Ik kan het
voelen in mijn rug. De ergste wanhoopsgedachtes voor het
op reis gaan, zijn bij mij met het ouder worden verdwenen.
Evenals de knellende vraag waarom, waarom. Waarom blijf
ik niet gewoon thuis. Ik slaap zelfs gewoon de nachten voor
we vertrekken. Maar onderin mijn rug nestelt zich op zulke
momenten nog steeds een spanning die zich niet laat
wegpraten. Ik voel het nog tijdens het rijden over de Van
Brienenoordbrug, waar ik zeker weet dat mijn banden te
hard zijn opgepompt. Maar zo ter hoogte van Antwerpen is
het opeens over. In het Franse hotelletje met
bloemetjesbehang tot onder de toiletpot, slaap ik dan ook
als een rozige baby.
Maar goed ook, want de volgende ochtend moet ik mijn rug
schrap zetten om samen met Janny haar Honda uit het grint
te trekken waar achter het hotel een parkeerplaats mee is
236