Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Een mede-passagier, die blijkbaar ook niet kon slapen,
komt bij me zitten. ‘Even naar mijn huis kijken’, zegt hij, ‘ik
woon op één van die eilandjes.’ Hij wijst naar de brokjes
land in het dromerige ochtendlicht. ‘Dat moet wel heerlijk
rustig wonen zijn’, antwoord ik. Hij kijkt me aan alsof dit een
totaal nieuwe gedachte voor hem is. ‘Het valt wel mee’, zegt
hij dan, ‘er wonen nog vijf families.’
Wanneer we zijn eiland gepasseerd zijn, gaat hij weer terug
naar zijn hut en heb ik weer alle ruimte om me zorgen te
maken over de motor. Zo hier in de frisse buitenlucht is het
probleem niet weg, maar wordt het wel wat meer tot een
klus die geklaard zal moeten worden. Dat hij omgevallen is,
staat voor mij vast.
29