Mooie motorverhalen - Jos Lammers

lopen we met de tassen een krakende houten trap op naar
onze kamer.
Wanneer ik daar de ramen opendoe om frisse lucht naar
binnen te krijgen, knalt het verkeerslawaai als een
onstuimige waterval de kamer in. Het is te warm om het
anders te doen, dus ik laat het maar zo. Ons raam blijkt
precies boven de motorfiets te zijn. Wanneer ik er een
stukje uithang kan ik over een brede stenen rand van het
gebouw heenkijken en hem zien staan. Alles is nog in orde.
Michiel en ik doen onze motorkleren uit.
“Het is wel warm in Frankrijk”, zucht hij.
Ik knik. “Ik ga even lekker douchen”, zeg ik.
“Dan ga ik na jou”, antwoordt Michiel. Hij haalt zijn
leesboek uit zijn tas en gaat languit op zijn bed liggen lezen.
Een paar uur later lopen we door het stadje. Het verkeer is
nu iets minder druk en we lopen langs een brede straat in
de richting waar ik de zee vermoed. Michiel wil
ansichtkaarten kopen, voor zijn vrienden en voor zijn
moeder. We lopen hand in hand en hij vertelt hoe het is om
half om half bij je twee ouders te wonen. Het zijn vooral
aparte werelden, begrijp ik. Bij mij is het de wereld van
voetballen met zijn vriendjes uit de straat. Daar is het de
wereld van computerspelletjes. In beide heeft hij een graad
van bedrevenheid waar ik met bewondering naar kan
kijken.
“Maar hoe is het nu voor jou, zo in twee huizen?”
Hij haalt zijn schouders op. “Gaat wel”, mompelt hij. Hij legt
135