Mooie motorverhalen - Jos Lammers

eerst een stuk langs de kust rijden en dan het binnenland
in?” vraag ik.
“Hoe gaat de route?” vraagt Michiel.
“Die gaat vanaf Boulogne sur Mer meteen het binnenland
in, maar wij hebben tijd genoeg. We kunnen best een stukje
langs de zee rijden. Kijk hier, naar Kaap de Grijze Neus en
Kaap de Witte Neus.”
“Wat bedoel je nou weer?”
“Dat staat hier. Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez. Dat
betekent witte neus en grijze neus. Ik weet ook niet waarom
dat zo heet.”
“En gaan we dan daarna weer naar de route?”
Een kilometer of tien boven Cap Blanc-Nez slingert een
klein weggetje naar het zuidoosten, om daar aan te haken
op de fietsroute. Ik laat het Michiel zien. Die knikt tevreden.
“Oké.”
We spreiden de kaart van Noord-Frankrijk op de ontbijttafel
uit en kleuren de route die we hebben bedacht met de
groene magic marker.
De weg die we volgen langs de kust, richting Calais, is
precies goed voor de motor. Hij slingert in prachtige
bochten over glooiende heuvels, die ons op hun toppen
telkens mistige vergezichten bieden over het Nauw van
Calais. Het is rustig op de weg. Af en toe een haastige
bewoner van de streek. Het is hier een regionaal park, zie
ik op de borden, maar toeristen zijn er nauwelijks. Bij Cap
Gris-Nez volg ik, tegen onze plannen in, een afslag naar een
hoge bergpunt met een uitkijkpunt vlak aan zee. De berg
143