Mooie motorverhalen - Jos Lammers

hij voor de afrekening met mijn credit card moet invullen.
‘Let’s say six hundred?’ zegt hij op een vragende toon, alsof
hij mijn goedkeuring nodig heeft. Ongeveer honderdvijftig
gulden, het dubbele zou me ook niet verbaasd hebben.
‘Fine’, zeg ik, waarna hij nog graag even wil zien hoe ik in
godsnaam al die bagage op mijn motor heb gekregen.
Wanneer hij alles bekeken heeft en zich de indeling in
keuken, kleding en kampeerspullen heeft laten uitleggen,
geeft hij me een hand en klopt me op mijn schouders om
me veel sterkte in de kou en regen toe te wensen. Het lijkt
er zelfs even op dat hij me een zoen wil geven. Blijkbaar
ben ik niet de enige met fantasieën.
10.02 uur
Na Fredrika ben ik ongeveer honderd kilometer verder
naar het westen gereden, om vervolgens bij Dorotea weg
45, die van noord naar zuid midden door Zweden loopt, te
nemen, richting Strömsund en Östersund. Ik zit nu in het
tuinhuisje van een door kunstnijverheid omringde oudere
dame, die van haar ronde prieeltje een sommerkafe heeft
gemaakt. Porseleinen kopjes met bloemetjes en ‘hembakt’
appeltaart. Helaas is het tuinhuisje steenkoud, wat niet
precies is wat ik zocht omdat ik na een paar uur rijden
alweer behoorlijk verkleumd begin te raken. Volgens de
ochtendkrant in het hotel wordt het vandaag maximaal
dertien graden, en zal een stevige zuidwester wind nieuwe
regen brengen.
108