Mooie motorverhalen - Jos Lammers

knipperlicht aan en wijs je naar de kant van de weg. Dan
weet de ander dat je zo snel mogelijk van de weg af wilt.”
“Doen ze het echt zo?”
“Ja echt.”
Hij knikt tevreden.
De buren komen ons uitzwaaien en maken een foto wanneer
we met zijn tweeën tussen onze bagage op de motorfiets
zitten. Wanneer ik Michiel later vertel dat ik op zulke
momenten nogal gespannen op de motor zit, kijkt hij me
verbaasd aan. Zijn lot op de motor, legt hij volkomen in mijn
handen. De weg vinden niet. Wanneer ik meteen aan het
einde van de straat al de verkeerde kant opga, duwt hij in
mijn zij en schreeuwt: “Je moet naar Rotterdam! Niet naar
Den Haag.” Ik steek mijn hand op om hem te bedanken en
maak bij de verkeerslichten een u-bocht. Wanneer ik even
achterom kijk, zie ik een grijns op zijn gezicht. Op de
snelweg klemt Michiel zich stevig aan mij vast en legt zijn
hoofd tegen mijn rug. Het is mooi weer en niet al te druk op
de weg. Ik merk nauwelijks dat ik iemand achterop heb, zo
licht en soepel beweegt Michiel mee in de bochten. Toch
rijd ik veel voorzichtiger dan anders. Hij weegt dan wel niet
veel, maar dan praat je alleen over kilo’s.
In de buurt van Breda wordt aan de weg gewerkt. Ik zie de
file voor me en draai me om naar Michiel.
“Vind je het eng als ik er tussendoor rijd?” roep ik naar
achteren.
“Nee”, schreeuwt hij terug, met iets van verbazing over
128