Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Santiago de Compostella
Duizenden kilometers lopen om hier de met goud
behangen schouders van de apostel Jacobus te kussen. We
komen de pelgrims bij bosjes tegen in de straten van
Santiago de Compostella en vooral bij de grote kathedraal
die je, ook al heb je hem niet lopend bereikt, toch flink
tussen de ogen raakt. Kerk en vaderland hebben hier
zoveel krullen, kantelen en klatergoud uit de kast gehaald,
dat je onwillekeurig onder de indruk raakt. Veel pelgrims
lopen er trouwens wel erg kwiek bij, zodat we vermoeden
dat wandelstok en pelgrimshoed toch eerder in de lokale
souvenirwinkel zijn aangeschaft dan op doortocht door de
Pyreneën.
Ook Janny kust in de plaatselijke traditie het gouden beeld,
na een zeer wisselende tocht op de motorfiets langs de kust
van Galicië. Prachtig slingerende wegen, met telkens de
verrassing van zoute lucht en de witte branding van de
oceaan. Maar ook lange stukken lelijkheid van transport en
productie en gele wolken uit de pijpen van de petrochemie.
Het land is hier druk en de dorpen volgen elkaar in hoog
tempo op. Wanneer we daar met een zeer ruime marge de
aangegeven 50 kilometer per uur rijden, duwen
ongeduldige Spanjaarden bijna deuken in onze achterband.
Zo rustig en vriendelijk als ze op straat en in de cafés zijn,
zoveel nietsontziende haast is er op de weg.
Wanneer we de volgende dag rust nemen om Santiago op
250