Mooie motorverhalen - Jos Lammers

Civil aanlopen om ons toe te schreeuwen dat we daar niet
mogen blijven staan. Nergens trouwens. En ‘No!’, hij
spreekt geen Engels en de in wanhoop opgehouden
plattegrond wenst hij al helemaal niet te bekijken. ‘Fuck
you!’, wens ik hem toe. Geen Engels toch? Maar ‘Dat is nou
echt stom’, weet Janny meteen. Wat natuurlijk waar is en
alleen goed afloopt omdat hij blijkbaar echt geen woord
Engels verstaat.
Kortom: we zijn erg blij met elkaar, evenals met de
pensionhoudster bij wie ik de avond ervoor via de telefoon
een kamer heb gereserveerd. Wanneer we eindelijk haar
voordeur hebben gevonden en onze bagage daar naartoe
hebben gedragen omdat we inmiddels geen enkele regel
meer durven te overtreden, is er geen mevrouw, maar
alleen een briefje met een telefoonnummer. Wanneer we
dat bellen, roept iemand in een soort Spaans Engels dat
alles vol is. Mijn ‘reservado, reservado’ komt pas na flink
aanhouden over. We hebben vervolgens weliswaar een
kamer, maar zullen tot het eind van de middag moeten
wachten voor ze ons daar in zal laten. Eerst eten en siësta.
Mijn weerstand is inmiddels allang gebroken. Oké, oké,
geen probleem. We laten ons op haar stoepetje op de
grond zakken, trekken onze motorlaarzen uit en besluiten
voorlopig geen stap meer te verzetten.
241