Mooie motorverhalen - Jos Lammers

11. Zoete broodjes
De volgende morgen rijden we via Diksmuide naar
Nieuwpoort, via een rustig slingerweggetje langs de IJzer.
We volgen de rivier tot aan de kust. Aan het eind ligt
Nieuwpoort. Het stadje doet Amerikaans aan. Een brede
straat met winkels en benzinestations aan beide kanten en
een tram in het midden, voert dwars door het stadje naar de
zee. Het waait en het maakt de indruk alsof dat hier altijd zo
is. We rijden eerst door naar het strand en dan langs
dezelfde weg weer terug om in het centrum naar een
apotheek te zoeken. Michiels ogen zijn rood en geïrriteerd
van de rijwind en we kopen oogdruppels om het brandende
gevoel te verzachten. Bij de bakker even verderop in
dezelfde winkelstraat kopen we twee chocoladebroodjes,
die we aan de overkant in de schaduw opeten. Daarna
rijden we het stadje weer uit in de richting van waaruit we
gekomen zijn. Langs de weg even voor Nieuwpoort, ligt de
camping waar ik een trekkershut heb gereserveerd voor de
komende drie nachten.
De camping is mij veel te groot. Michiel telt op de
plattegrond bij de ingang ruim duizend kampeerplaatsen.
Verder is er een groot restaurant, een zwembad, een
sportzaal en een volwaardig winkelcentrum met een
bakker, een slager, een supermarkt en een kleding- annex
speelgoedwinkel. Zo hoort een camping te wezen, vindt
Michiel. Op een plattegrond met een duizelingwekkende
hoeveelheid kleine vakjes wijst de mevrouw achter de balie
173