Mooie motorverhalen - Jos Lammers

8. Donker
Een paar uur later hebben we eerst uitgebreid op de grote
bedden in onze kamer bovenin het kasteeltje gelegen.
Daarna hebben we allebei het zweet waarmee onze
motorpakken aan ons vastplakten onder de douche
afgespoeld. En na een grote pul bier en een glas chocomel
op het terras van de zoon hebben we de rest van het terrein
bekeken. Hier en daar staat een tent of caravan. Moeder en
zoon houden niet van drukte. Ook in het restaurant is niet
veel te doen. We bestellen de meest uitgebreide versie van
het menu, dat bestaat uit stokbrood met kruidenboter, een
hamburger met patat en ijs. We zijn allebei moe. Michiel
moppert over alles wat we op de motor niet mee konden
nemen, zoals tafeltennisbatjes, een voetbal en genoeg geld
om een hotel te betalen waar ze tenminste een TV hebben.
Nu mist hij de Tour de France.
Aan het tafeltje naast ons zit een fotograaf uit Nederland. In
de zomer doet hij maanden achtereen niets anders dan van
camping naar camping reizen om ze te fotograferen voor
een catalogus van een reisorganisatie. Het lijkt Michiel en
mij wel wat, vertellen we hem.
“Dat zegt iedereen”, zucht hij. “Maar niemand begrijpt hoe
moeilijk het is om maanden van huis te zijn. Vooral zo tegen
de avond krijg ik dan telkens van die momenten dat ik
eigenlijk het liefst gewoon zou gaan huilen.”
Ik knik en we bestellen allebei nog een glas wijn.
Ik geloof dat ik wel weet wat hij bedoelt. Toen ik vorig jaar
158