Mooie motorverhalen - Jos Lammers

vlak, koud en guur. Beneden wonen de vissers met hun
rode houten huisjes en hun speelgoedbootjes, boven staan
vervallen caravans rond wanhopige pogingen toeristen een
herinnering aan het echte Lapland te verkopen. Het is
moeilijk te begrijpen dat niet iedereen het groene dal
opzoekt, ruimtegebrek kan het niet zijn.
11.52 uur
Ongeveer veertig kilometer ten zuiden van Alta, de laatste
echte stad vóór de Noordkaap, moet ik vol in de remmen.
Net na een bocht staat er plotseling een rendier midden op
de weg. Het lukt om op tijd stil te staan zonder in een slip te
raken en ik zet de motor midden op de weg. Met
zenuwachtige gebaren haal ik mijn fototoestel uit de
tanktas. Ondertussen blijft het beest geduldig op mij staan
wachten. Hij kijkt wat nieuwsgierig naar mijn hoekige
gebaren, lijkt het wel. Pas als ik de lens instel, vindt hij het
wel genoeg geweest, draait zich om en kuiert op zijn gemak
de weg af. Ik maak wat foto’s van zijn verdwijnende kont en
ren hem nog even achterna in de hoop meer vast te kunnen
leggen. Maar daar wil hij niet op wachten.
Ik ben helemaal opgewonden. Zo dichtbij, en wat een
prachtbeest. Zijn vacht is rommelig, met slordige plukken
vervilt haar. Ook zijn gewei zit vol knoestige, harige
plekken. Het geeft hem de aanblik van een soort oerbeest.
Alle moderne ontwikkelingen op dierengebied zijn aan
hem voorbij gegaan. En zo staat hij daar, verdwaald op het
56