Mooie motorverhalen - Jos Lammers

werp me op als reporter, desnoods schaamteloos
gesponsord door een groot benzinemerk. Wat mij er niet
van zal weerhouden om op te merken dat ik bij Q8 het
mooiste benzinestation ooit tegenkwam. De koffie was op,
maar er werd onmiddellijk nieuwe gezet en omdat het zo
gênant was dat ik daarop moest wachten, mocht ik
plaatsnemen in de speciale chauffeurslounge. Als ik wilde
kon ik ook een douche nemen en bij de koffie kon ik kiezen
uit wel vijf soorten bulle. Met chocola, met nootjes, met
suiker en kaneel, gewoon naturel, of met een hard roze
laagje er overheen. De worstjes waren de afgelopen 4.000
kilometer bij Shell het beste. Altijd een keuze uit gekookt,
geroosterd, of geroosterd met een lapje spek erom en ook
nog eens de mogelijkheid dit te combineren met een wit
broodje of een volkoren. Bovendien hadden de jongens en
meisjes achter de toonbank allemaal een frisse, geel-rode
pet op.
Het minst enthousiast ben ik over het Noorse Stat Oil. De
enige keer dat ik de pest aan een Noor had was bij een
benzinestation van dit merk. Ik was er even voor achten.
Evenals de eigenaar/franchisehouder/bediende, of wat het
ook was. Hij had in ieder geval een gestreept schort voor en
stond achter de toonbank, maar de deur was afgesloten. Ik
hoefde geen benzine, ik wilde mijn go morgen en een kop
koffie. Dus klopte ik beleefd aan, maar die streepjes-Noor
deed net of hij het niet hoorde. Ik klopte nog een keer.
Ondertussen haalde hij heerlijk warme bulles uit een
oventje. Mij keurde hij geen blik waardig. In plaats daarvan
88