Mooie motorverhalen - Jos Lammers

een brede winkelstraat vol banketbakkers,
souvenirwinkels, kledingzaken en eet- en
drinkgelegenheden die allemaal lijken ingericht door
dezelfde liefhebber van bloemdessins en glimmend koper.
Om de tijd te doden, loop ik een souvenirwinkel binnen
waar ook boeken worden verkocht. Ik neus een beetje in de
rekken en tussen de stapels boeken op een lage tafel in de
winkel. Op het uiterste hoekje van de tafel ligt een boek dat
ik heel goed ken van vroeger. Een motorrijder op wat er uit
ziet als een Japanse motorfiets, in een rood motorpak en met
een donker vizier voor zijn gezicht. Achter zijn rug heeft de
illustrator steeksleutels en ringsleutels getekend, als een
stralenkrans. Bij de voorvork prijkt in van die Amerikaanse
letters van dik zilver de titel: ‘Zen en de kunst van het
motoronderhoud’ van Robert Pirsig. De eerste druk dateert
van ruim dertig jaar geleden, zie ik wanneer ik het boek
opensla. Knap, om nu nog in de winkel te liggen. Het kost
nog geen tientje. Ik koop het, ook al heb ik het vroeger al
enige malen gelezen. Het verhaal van Pirsig irriteerde me,
weet ik nog, maar ik weet niet meer waarom. Misschien
leuk om nog eens te lezen. De parallellen liggen ook voor
het oprapen. Pirsig verdiende zijn brood met het schrijven
van technische handleidingen, ik met het schrijven van
ambtelijke nota’s. Pirsigs zoontje Chris, waar hij een maand
mee door Amerika trok, was elf ten tijde van het verhaal.
Michiel is tien. We houden allebei van motorrijden. Maar
daar houdt het dan ook wel op. De heroïek van zijn tocht
van Minnesota naar Californië is slecht te vergelijken met
ons ritje van Noord-Frankrijk naar Zuid-Holland. Wij rijden
178